خوانچه بری از طرف خانواده داماد به خانه عروس از مراسم زیبا و دلنشین و سرگرم کننده در هشتپر است. هنگامی که مراسم شیرینی خوران در خانه عروس به ساعات آخر خودمی رسید، چند تن از زنان با تجربه سرگرم آراستن عروس می شدند. در همان حال، گروهی از زنان و دختران به دعوت والدین داماد برای آوردن "خوانچه" به خانه او می رفتند. تعداد خوانچه هایی که در روز شیرینی خوران برای عروس برده می شد، حداقل هفت تا بود. در داخل خوانچه ای که مخصوص عروس است، چند قواره پارچه، کله قند، یک جفت کفش، چند عدد شمع، یک عدد آینه و گاهی هم آلات تزئینی نقره قدیمی گذاشته می شد.
زنان و دخترانی که مامور حمل خوانچه ها می شوند، آنهارا روی سر خود می گذاردند و با نظم و ترتیب خاصی، فاصله بین خانه داماد و عروس راپیاده طی می کردند. خوانچه مخصوص عروس را به هنگام حنابندان در مقابل او می گذاردند، پارچه روی ان را برداشته و آینه داخلش را طوری قرار می دادند که عروس خود را در آن ببیند.
در طول مراحل مختلف یک ازدواج، خوانچه بردن، در چند مورد صورت می گیرد. ازجمله هنگام بردن عروس به خانه شوهر و مرحله تدارک جشن شیرینی خوران و عروی بردن. در مورد اخیر فامیل و همسایگان و دوستان خانواده داماد به رسم تعاون و کمک مالی به داماد، هریک مقداری مواد خوراکی لازم از جمله برنج، قند، شکر، گردو، پیاز، سیب زمینی و... را در مجمعه ای چیده، بصورت خوانچه در می آوردند و زنان خانه آن را روی سر می گذاردند و به خانه داماد می بردند.
هنگام حمل خوانچه، آهنگ مخصوص به وسیله سُرنازن(نوازنده سرنا) نواخته می شد. مراسم رقص و سرنا نوازی تا پاسی از شب ادامه داشت.